مردم افغانستان از وام ٢٢٠ ميليون دالري صندوق بين المللي پول و ساير مؤسسات ديگر که به دولت ضعيف فعلي افغانستان قرضه مې دهند نگران اند. اين قرضه ها به فساد سياسي بزرگتر، جنايات و درگيري هاي بيشتر خواهد افزود. ما مردم افغانستان به وام دهندگان هشدار ميدهيم، مردم مانع اخذ وام اين حکومت او مانع پرداخت اين وام ها از حکومت هاى اينده ميشوند.
#StopTheAfghanistanDebtTrap #AfghansRejectIMFLoan #DontBorrowFromIMFforCovid19 و#ملي_کمپاىن هشتگ هاى
کمپاين ملي افغان ها بر ضد وام ها و در حمايت از اين درخواست، در رسانه هاى اجتماعي هستند. ما به صندوق بین المللی پول و سایر وام دهندگان هشدار داده ایم ، اگر آنها گوش ندهند، اعتراض گسترده خیابانی به دنبال خواهد داشت. در 25 ژوئن ، اولین موج اعتراض خیابانی در کابل رخ داد. اگر صندوق بین المللی پول همچنان بی صدا باشد، اعتراضات گسترده ای در مورد صورت می گیرد كه صندوق بین المللی پول و دولت افغانستان مسئول هر گونه عواقب ان خواهند بود
لطفاً اين درخواست بنام وام دهندگان و کمک کنندگان افغانستان در انترنت امضا كنيد: که براى نجات ميليون ها انسان بي گناه در سراسر جهان قرضه ها را متوقف كند يا در عرضه، مصرف و پرداخت کمک ها و قرضه ها تغيير بياورند.
خلاصه درخواست
قرضه ها را معتل کنيد يا علاوه بر سازمان هاي بين المللي و حکومت افغانستان، توانمندسازي سازمان هاي جامعه مدني افغانستان وسکتور خصوصي در مديريت ، پرداخت ، اجرا و نظارت بر منابع مالي بر اساس حکومتداري آزاد در افغانستان صلح ايجاد مى کندو نجات زندگي مردم در سراسر جهان ميشود.
درخواست
طي 19 سال گذشته ، تريليون ها دالر آمريكايي از طرف جامعه جهاني در افغانستان اهدا يا هزينه شده اند كه از اين ميان ، پنج كشور پيشگام ١- ايالات متحده آمريكا، ٢- چاپان ، ٣- جرمني و ٤- انگليستان، اين ها ميلياردها دالر را براى نظاميان و برنامه هاى مربوطه آنان را براى جلب قلب و فکر افغان ها خود مصرف کردند، در حالى که ٥ - هندوستان ، بدون حضور نظامي از حکومتى که مطابق توافق نامه بن تأسيس شد متعهد کرد و به حمايت ان ادامه داد.
تخصيص و پرداخت بوديجه اهدا شده توسط ماموريت هاي سياسي و نهادهاي کمک کننده کشورهاي محترم اداره، نهاد هاى کمک کننده گان بين المللى همچو بانک جهاني، براى يا همراه با حکومت افغانستان خرچ کرده است ، ملل متحد به دليل ضعف يا عدم نظارت بر سيستم و پاسخگويى اين سخاوت حدر رفته است.
اين کمک ها تاثير بسيار اندک داشت در ايجاد ثبات، از بين رفتن فقر و شرايط اقتصادى و زندگى افغان هاى عادي را بهبود نبخشيده. ذينفع اساسي کمک چند صد فردى و سازمان در داخل و خارج از افغانستان هستند.
از سال 2001 ، حدود 43000 غيرنظامي افغان ، 2298سرباز آمريکايي، 64000 نظاميان و و پوليس افغان و 3814 قراردادي هاي خصوصي که فقط براي پنتاگون کار مي کردند کشته شده اند و ميليون ها افغانها و ديگران زخمي ، معيوبب، معلول و همه هستى زندگي خود را در افغانستان از دست داده اند (4).
سال 2018 مرگبارترين سال براي همه غيرنظاميان بود که به شمول 927 کودک 804،3 غيرنظامي افغان شهيد شدند ، هرگونه اصلاح کوچک براي کاهش تنش ، خشونت و فساد مي تواند جان مردم را در سراسر جهان نجات دهند ، قسيميکه در اين درخواست په ان اشاره شده است.
درخواست به قرض دهنده گان
همانطوريکه نظام هاي سياسي به اساس نتيجه آنها بررسي ميشود، در امتداد دو دهه اکثريت پول کمکى به حکومت افغان داده شده است، بخاطر فساد و عدم عدالت حکومت نتوانيست تسهيلات دولتى رادر مراکز شهرها مهيا کند، ٧٠٪ مردم در قشلاق و قريه ها مجبور شدند به محاکم افراد مسلح صحرايي مراجعه نمايند و جنگ ها همچو ادامه دارد.
دموکراسي نه توانست غالب شود زيرا سياستمداران مفسدو جنگسالاران از هر هيله کار ميگرندتا با سهيم شدن و غارت کردن کمکها در قدرت دولتي شامل باشند.
دولتي که هرگز نمي توانيست بدون تقلب گسترده، انتخابات برگزار کند ، باوجود که افغانيستان 40 ميليون نفوس افغان دارد برنده فعلي حکومت تنها با 900 هزار راي انتخاب مي شود ، که اين رايه هم به دليل رشوه يا ترس از دست دادن وظيفه عمدتا توسط مامورين دولت و خانواده هاي آنها نيز صورت مي گيرد.
دولتي که تنها 2٪ مردم افغانستان به آن رأي مي دهند نمي توانند نماينده گي ازحکومت منتخب کنند.
بنابراين ما از همه قرض دهنده گان بين المللي مي خواهيم که قرض به دولت فعلي افغانستان ندهند ، در صورت ارائه ، ملت افغانستان آن را به عنوان قرضه ها قبول نمي کند و اجازه نمي دهد دولت هاي آينده بازپرداخت آنها را انجام دهند ، اين سخاوت که بصورت همکارى به اشخاص دلخواه پرداخته شود براي بدبختي بقيه افغان ها است.
به اساس اين نوشتار، بدون شفافيت و استفاده کافي، قرضه هاي ملي افغانستان 1.4 ميليارد دالر از طريق اينترنت مبالغه شده است.
به حکومت افغانستان که در پرتو توافق نامه بن در کابل تشکيل شد، کمک هزارها ميليلرد دالرى کسب کرد ولى افغانستان ناامن ترين کشور جهان است در فهرست درجه بندي توسعه انساني در درجه 170 قرار دارد ، کمترين درجه سواد دارد 20٪ مردم مي توانند بخوانند، فاسد ترين کشور که 16 پواينت از 100 را کسب کرده و هميشه پايين تر از سالهاي گذشته است.
به خاطر فساد و جنگ تحميلي ، تقريبا 70٪ از مردم مجبور به زندگي در زير خط فقر هستند.
در حاليکه اکنون Covid-19 اکثريت حمله مي کند اين فرصت هاي بيشتري را براي فساد سياسي فراهم مي کند ، بسياري از افغان ها روزانه فقط به يک نان خشک و آب زندگي مي کنند.
اگر اقدامات لازم فوري انجام نشود ، به زودي نان حشک هم تمام خواهد شد و فاجعه انساني بوجود مي آيد که براي همه ما يک تاريخ شرم آور خواهد بود براي کساني که از ابتکاردو دهه گذشته را حمايت کرده اند بسيار شرم آور خواهد بود.
اگر اين شرايط شما را وادار به تأمين قرض دادن ميکند، لطفاًهمه شموليت را که براي تمويل کننده گان در زيرتوضيح داده شده است ، در نظر بگيريد:
درخواست به اهدا کننده گان
پول اهدا شده براى توانمندسازي افراد توانا وفاسد نقش بزرگي ايفا مي کند ، بنابراين ، تغيير در مديريت و پرداخت کمکها که افراد حاشيه زده مستفيد شوندميتوانيم دست اوردهاى خودرا حفظ کنيم و افغانيستان را از اشفتگى و فاجعه انسانى جلوگيرى کنيم.
مقاله من در تاريخ 8 فبروري 2002 با عنوان اقتصاد متوازن يا تعادل اقتصادي درافغانيستان صلح راتضمين خواهدکرد و در جولاي سال 2002 منجر به تأسيس صندوق اعتماد بازسازي افغانستان ARTF ٩و طبق گزارش ويب سايت artf.af)، از ٢٠١٢تا ٢٠١٩ دريافتيم که 63 ميليارد دالر کمک مالي از 34 کشورکه اخذ کرده است (5) که 61.5 ميليارد آن طبق برنامه هاي بانک جهاني و دولت کابل هزينه شده بود، در موعد مقرر 1.6 ميليارد به اهدا کنندگان بازگردانده مي شوند زيرا آنها توانمند به توجيه هزينه ها نبودند. از سالهاي 2002 تا 2011 معلومات براي ميلياردها در دست قرار ندارد.
خرسندم که ARTF همانطور که من در سال 2002 ارزو داشتم با اهداف، ساز و کار جمع آوري کمکها وتشکيل يافت اما توصيه هاي من براى نظارت وارزيابى کمکها ناديده گرفته شد و به سيستم هاي نظارت و ارزيابي داخلي يا مورد علاقه طرف هاي درگير واگذار شد. اين مي تواند يکي از دلايل بزرگي باشد که حکومت افغانستان بدون استثنا از 10-16 از 100 نمره ميگيرد!
حيران کننده است که ARTF چنان ثروتمند شد که در گزارش هاي حساب بررسي خود نام هيچ تمويل کننده را که کمتر از 100 ميليون دالر به عنوان سهم داشته باشد منتشر نمي کند!
من 18 سال گذشته ازARTF نظارت مي کردم که برخي از آنها سود مي برد ، اما افغانستان همانطور که همه انتظار داشتيم پيشرفت نمي کند.
من تلاش ورزيدم خودم مشکل را رفع کنم و به همين دليل ، خودم را براي انتخابات رياست جمهوري افغانستان در سال 2014 و 2019 نامزد کردم ، براي معلومات بيشتر به سايت www.noorrahmanliwal.com مراجعه کنيد
ضرورت به وادار کردن کسي نيست ، همانطور که در افغانستان ، که هرکار را نتيجه اش اشکار ميسازد. ما تقريباً به يکي از اواخر دهه 1980 دوره تهاجم اتحاد جماهير شوروي بازگشتيم ، که در آن زمان مردم به شهرها مهاجرت کردند و فقط روي نان و آب تأمين شده توسط رژيم کابل زندگي مي کردند. اکنون دوباره ، تقريبا 80٪ از مردم افغانستان زير خط فقر در شهرها زندگي مي کنند و نمي توانند به قشلاق ها و کشاورزي خود بروند.
در حاليکه ميليون ها نفر به کمک فوري نياز دارند ، حکومت کابل مجبور است فقط براي تعداد محدود روزانه 10 قرص نان به خانواده مسکن / خانواده حداقل 7 عضو در اختيار آنها قرار دهند، که ميتواند زودتر اين کمک هم ناپديد شود.
ARTF و بانک جهاني 400 ميليون دالر را اهدا کرده اند که در نتيجه به دليل عدم پاسخگويي و شفافيت نيز ضايع شوند.
در حالي که جهان در بحران قرار دارد ، ممکن است اهدا کننده محترم ARTF نتواند تعهدات خود را انجام دهد.
قرضه هاي اضطراري 220 ميليون دالري حکومت کابل از صندوق بين المللي پول توسط پارلمان رد شد ، با وجود اينکه چه نوع کمک مالي يا قرضه شود ، با وجود ميکانيزم فعلي حکومت هميشه کافي نخواهد بود و ضايع خواهد شد.
بنا بر اين اکنون در اين شرايط دشوار همه ما بايد گذشته را فراموش و عفو نمايم و صرف براي نجات ميلونها انسان بي گناه که در معرض گم شدن قرار دارند. صرف به دليل مرض کويد 19 نه بلکه از بهر فقر، گرسنگى و فساد و سياست هاى نادرست.
در حال حاضر ما نميتوانيم روش دولت افغانستان و کارمندان گرسنه به کمک جنگسالاران را تغير دهيم.
بنا بر اين از طريق اين درخواست به تمويل کننده گان و قرض دهنده گان محترم ميرسيم تا به مردم افغانستان کمک نمايم بخش هاي غير انتفاعي و خصوصي را در اجراي پرداخت کمک هاحمايت کنند تااز کمکها مستفيد شوند.
در حال حاضر اين کمک هاي مالي بطور مستقيم توسط برخي از تمويل کننده گان هزينه ميشود و برخي از آنها توسط تاسيسات مانند ARTF جمع آوري ميشود و طبق خواسته ها و برنامه هاي حکومت کابل پرداخته ميشود.
براي شفافيت و استفاده درست ما براي برنامه هاي ملي توصيعه ميکنيم علاوه بربخش دولتي (حکومت افغانستان)، بخش خصوصي افغانستان و جامعه مدني وسازمان هاى خيريه نيز مساوي که مطابق به اولويت ها و ابتکارات ، آنها به شرح ذيل براي جامعه افغانستان در تحقيق، مديريت ونظارت بوديجه مساويانه سهيم شوند.
سکتورعامه
علاوه بر عوايد، دولت سهم خود از کمکهاي مالي طبق اولويت هاي خود براي قانون و نظم و حکمراني خوب خرج مي کند، اما قواعد حکومتدارى باز بايد به تمام هزينه هاي کمک متصل باشد.
سکتورخصوصي
نمايندگان سکتور خصوصي افغانستان به عنوان بخش دوم، اهدا شده براي اولويت بندي و مديريت خواهند داشت ، براي ايجاد خدمات توسعه تجارت که براي جامعه مهم هستند ،چنين ابتکارات جديدى ان راتجربه کردن مفيد است.اين تجربه تازه نمى باشد برخي از سازمان هاي بين المللي همه و بودجه ومصرف ان دارايي ملي خواهد بود ، فکر نکنيد که ما مشاغل خصوصي را تأمين مي کنيم ، فقط نماينده منتخب بخش خصوصي کمکهاي داوطلبانه را در اولويت قرار داده و مديريت مي کتند.
سکتور جامعه مدني (انجو)
اين گروه سوم، سکتور سازمان هاي غير انتفاعي و جامعه مدني افغان اولويت هاي خود را تعيين کرده و منابع کمک ها را طبق برنامه ها و اولويت هاي خود خرج مي کنند.
اين منجر به توزيع مناسب ثروت خواهد شد و جنگ را بر کمک فانتوم متوقف خواهد کرد که جنگسالاران، سياستمداران مفيد و جناح هاي فاسد در حال جنگ و استفاده از مواضع دولت براي سهم خود هستند.
به اساس حکومتدارى باز ، سکتور خصوصي و سازمان هاي جامعه مدني اصولي را ايجاد خواهد کرد که سکتور عامه در مقابله مجبور به رعايت آنها خواهد شد ، اين فساد را متوقف خواهد کرد و به خصومت در افغانستان پايان مي دهند.
نماينده هرسه سکتور به طور مشترک يک مخزن مرکزي کمپيوترىنظارت و ارزيابي را بر اساس اصول باز تأسيس مي کنند و واحد ارزيابي و نظارت صندوق اعتماد يا (تي اف اي ام يو) ناميده مي شوند
ما امضا کننده گان اين سندضمن قدرداني از کمک هاي سخاوتمندانه اهداکنندهگان محترم به مردم افغانستان در دو دهه گذشته، لطفآ از اين تغيرات کوچک حمايت کنيد که باعث ايجاد تغيرات چشمگير در زندگي هر افغان ميشود و به پايان جنګ هاى تحميل شده هم کمک خواهد کرد.
خداوند برکت ها را به شما اعطا کند
نور رحمان ليوال ، نامزد رياست جمهوري افغانستان 2019 و 2014 ، يک نيکوکار، کاروبارى، مخترع ، متخصص فناوري اطلاعات و بازرگان ، صاحب شرکتهاي چند مليتي تجربه کارى دارد، تلويزيون پشتو ، با دولت ها ، مجاهدين ، آژانس هاى غير دولتىو سازمان ملل وادارات غير دولتي
از 100 ميليارد دالرفقط 16.5 ميليارد دلار براي بازسازي استفاده مشود، 85 ميليارد دالر توسط دولت کابل هدر مي شود و 3.9 ميليارد دالر سالانه توسط ايالات متحده ارسال مي شود که 83٪ آن هم صرف اهداف نظامي "صلح و امنيت"ميشود جاپان دومين اهدا کننده بزرگ نيرو است که بيشتر از 92 ميليارد ډالر هزينه کرده است. آلمان به عنوان سومين مشارکت کننده نيروها ، بيش از 100000 سرباز اعزام کرد و حدود 20 ٪ درمصارف اتحاديه اروپا مي پرداخت ، بيش از 2.5 ميليارد دالر هزينه کرده. انگلستان در جايگاه چهارم قرار دارد، هزاران سربازکمک به ارزش 1.3 ميليارد کمک را فرستاد است. هند در جايگا پنجم، بيش از 2 ميليارد دالر در زيربنا ها و پشتيباني حکومت کابل سرمايه گذاري کرده است. (معلومات از انترنت)
2 معلومات از انترنت
3 توافق نامه بن ، توانمندسازي برخي از جنگ سالاران بر ديگران و تقويت جنگ سالاري در افغانستان.
طبق معلومات اي آر تي اف کشورها وسهم آنها به مليليارد بيان شده است، انگليستان 8،3 استراليا 7،2 ايالات متحده 6،8 ناروي 2،14 نيدرلند 2،2 کوريا 3،1 دينمارک 8.2 بلجيم 3،0 ايتاليا 1،0 اتريش 7،2 ميليارد دالر آيرلند، هنگري و فنلند 0،3 فرانسه 4،1 زلاند جديد، اسپانيا، فدراسيون روسيه، عربستان سعودي، امارات متحده عربي، لوکزامبورک، قطر، اندونيزيا، افريقا جنوبي، نايجيريا، برازيلو کشور کولمبيا وغيره مانندبانگ جهاني و تمويل کننده گان مستقل 5،2 (اطلاعات دقيق از منابع اصلي دريافت شده است. )